czwartek, 9 lipca 2015

AAA kotki dwa

Bartek od zawsze chciał mieć zwierzaka. W naszym poprzednim mieszkaniu ledwo mieściliśmy się sami, więc nie było mowy o dodatkowym lokatorze. Oczywiście marzenia zamiast słabnąć nabierały w siłę. Po przeprowadzce liczba naszych argumentów zmalała  i nam zaczęło brakować jakiegoś małego towarzysza.  Początkowo rozważaliśmy zakup psa, jednak przy naszym ogromie obowiązków domowych niemożliwe by było zapewnienie mu odpowiedniej ilości spacerów, zwłaszcza, że chłopcy na pewno jeszcze nie byliby w stanie tego obowiązku spełniać. A może kot? Poczytaliśmy trochę o charakterach zwierząt i mimo chęci pomocy małym stworzeniom ze schroniska zdecydowaliśmy się na kota rasowego. Nasze koty to koty brytyjskie.

Pierwszy pupil pojawił się w Wigilię jako długo oczekiwany prezent dla całej rodziny a w szczególności dla Bartka. Rudzielec Wilhelm. Jego imię dzieciom się nie spodobało, więc  wołamy na niego Łili. Teraz już jest  13 miesięcznym kociakiem a może bardziej tygrysem, bo jest naprawdę spory co wynika z charakterystyki rasy.




Miał rację Hemingway, że „posiadanie kota prowadzi do posiadania następnego” tak  w naszych myślach kiełkowała myśl o drugim kotku a raczej kotce. Bartek od kilku miesięcy zbierał z naszą pomocą pieniądze na zakup kotki, nawet wakacje nad polskim morzem i niezliczona ilość mijanych codziennie straganów z zabawkami nie zniechęciła go do oszczędności. Był cierpliwy. Postanowiliśmy zakupić kotkę jeszcze zanim pojawi się Antek i na tyle szybko by dać jej czas przyzwyczaić się do nas. I tak od dwóch tygodni  mieszka z nami Luna. Bardzo szybko przyzwyczaiła się do naszej rodziny, już pierwszego wieczoru podchodziła do nas cierpliwie czekających.  Po okresie zapoznawczym nasze koty też polubiły się bezproblemowo,  jedzą wspólnie z jednej miski, nieraz śpią obok siebie. W tym właśnie momencie biegają razem po pokoju, tym razem chyba Luna goni dużego. Poza godzinami wypoczynku koty są prawie cały czas blisko nas,  obserwują dzieci w zabawie, wypoczywają przy nas na kanapie, nawet biegną do łazienki i zawsze czekają w kuchni na jakiś smakołyk.  Radochę dają niemożliwie dużą.






Nasze argumenty za posiadaniem kota:

- tworzenie przez dzieci nowych więzi emocjonalnych: miłości, szacunku, zrozumienia

- kształtowanie poczucia obowiązku-karmienie, utrzymywanie czystej wody w misce, sprzątanie kuwety, czesanie, zabawa

- nasze koty brytyjskie  są bardzo łagodne, dobrze czują się w towarzystwie rodziny i małych dzieci, lubią spędzać czas blisko nas

-desensytyzacja  dotyku- Szymek nie przepada za dotykaniem niektórych rzeczy, pracujemy nad tym ale koty polubił głaskać i coraz chętniej je tuli

- kontakt z kotem zmniejsza stres i napięcie nerwowe u ludzi, mruczenie i tulenie kota z jego mięsistą sierścią naprawdę działa uspokajająco

- kot w przeciwieństwie do psa nie musi opuszczać naszego domu/mieszkania by czuć się szczęśliwie, nie musimy wychodzić na codzienne spacery

- koty to bardzo czyste zwierzęta, myją się samodzielnie, a swoje potrzeby załatwiają  w kuwecie (świetne są takie małe domki z drzwiczkami i filtrem powietrza a dzięki żwirkowi i filtrowi zapach jest  niewyczuwalny)

- przy odpowiedniej pielęgnacji mogą żyć z nami nawet 20 lat

- koszt karmy nie są wysokie, jednak należy zadbać o jej dobry skład i co jakiś czas raczyć naszego kotka kurczakiem lub wołowiną



Argumentów przeciwko posiadaniu kota przeciwnicy znaleźliby pewnie równie wiele, jednak jeśli poważnie zastanawiacie się nad zakupem kota warto pomyśleć o obowiązkach jakie na właścicielu spoczywają:

-karmienie i sprzątanie kuwety to rzecz oczywista

-wyczesywanie sierści by zapewnić jej dobry wygląd i ograniczyć pozostawianie jej na podłodze i meblach

- w przypadku kotów niewychodzących obcinanie pazurków (1x na 3-4 tygodnie, można za niewielką opłatą zrobić to u weterynarza) i zapewnienia drapaka do ścierania ich

-zabawa oczywiście wtedy gdy kot ma na to ochotę, dostępnych w sklepach jest sporo bezpiecznych zabawek jednak czasem wystarczy karton, siateczka, słomka do napojów, nasz kociak niesamowicie odżył po pojawieniu się kociej koleżanki

- regularna opieka weterynaryjna- odrobaczanie, szczepienia, konieczność wykastrowania kocura by nie miał możliwość znaczenia naszego mieszkania i kotki by zabezpieczyć np. przed ropomaciczem

- uszanowanie przyzwyczajeń kota np. bieganie po meblach, przy konieczności przyuczenia np. niewskakiwania na stół- u nas nadal nie działa- nocą nie raz widziałam jak chodzą po stole L

- jeżeli zdecydujecie się na zakup kotka, koniecznie poszukajcie prawdziwych, legalnych hodowli, w których koci rodzice są regularnie badani, a maleństwa wychowują się w naprawdę dobrych warunkach pod okiem kochających opiekunów


A Bartkowi marzą się teraz małe kociaki…





















3 komentarze: