Po morzu burza hula i wieje, wieje wiatr

Tytuł to początek piosenki biesiadnej, która tkwi w mojej pamięci od dzieciństwa, kiedy to podśpiewałam ją na plaży z rodzicami, siostrą, kuzynkami... Dzieciom nie potrzeba wiele by w ich głowach zamieszkały cudowne wspomnienia. Ciekawe pozostanie w główkach mojej ekipy po tegorocznym pobycie nad Bałtykiem. Z racji zaawansowania ciąży wybraliśmy się na kilka dni nad morze w czerwcu, co miało gwaratnować pogodę i brak turystów. Rzeczywiście w czerwcu urlopowiczów jest niewielu, głównie rodziny z maluchami i emeryci a na plaży bywaliśmy nieraz niemal sami ;-) Może dlatego, że Polacy lubią plażować w upał a nie siedzieć za parawanem w dresach jak my, za to dzieciaki miały dzięki temu dla siebie sporo przestrzeni. I tak leniwie spędzaliśmy czas między plażą, miasteczkiem a placem zabaw przed wynajętym domkiem, nierzadko uciekając przed ulewami, które wspólnie z wiatrem skutecznie uniemożliwiły nam długie spacery po plaży a mi razem z dużym brzuchem i brakiem sił nie dały poszaleć fotograficznie... Ale nieważne jak i gdzie, ważne z kim. 

Chłopaki przełamali barierę dotyku i chwilowo skończyły się teksty w stylu "idę się przebrać bo on mnie dotknął". Takie zapasy niesamowicie ich rozluźniały i dawały mnóstwo śmiechu.

Tata z dzieciakami puszczali latawca, co mimo wiatru było nieraz trudne.

 Dzieciaki, podążając za pomysłem Bartka karmiły rybitwy.

To chyba moje ulubione zdjęcie z całego wyjazdu, choć zrobione szybko telefonem (SONY Xperia Z2):

Zdjęcia, na których jestem ja zostały zrobione przez Bartka.

"Mamo a kiedy polecimy na wakacje do innego kraju??" Kochamy Bałtyk, ale brak słońca, wiatr, ulewa zdecydowanie nie dodają uroku. Chyba czas zbierać fundusze na przyszłe wakacje.